Słownik etymologiczny języka polskiego/ceduła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ceduła, tak samo węg. cédula, czes. cedule, włos. cedola, cedula, z łac. cedula, schedula, ‘kartka’, od greckiego schedē (nasze scheda stąd), ‘deszczułka’, ‘rzecz odłupana’, ‘cząstka’.
