Słownik etymologiczny języka polskiego/brzydki

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

brzydki, brzydota, obrzydły, brzydkość. Prasłowo; w cerk. bridŭk, rus. bridkoj, serb. bridak, występuje jeszcze jawnie pierwotne ostrości znaczenie (‘ostry’, o smaku kwaśnym, o szabli), serb. bridjeti, ‘swędzieć’; przymiotnik, pierwotnie zdrobniały na k, od brid, a to od bri-, ‘ciąć’, p. brzytwa. R. 1500 »brzydkość albo ochwat« i o ‘chorobie morskiej’; brzydal, brzydliwy, dziś obrzydliwy, brzydliwość, brzydnąć.