Słownik etymologiczny języka polskiego/broczyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
broczyć krwią, od *brocz, ‘purpura’, czesk. brot, ‘czerwone ziele’, brotiti, ‘czerwienić’; cz razi, oczekiwalibyśmy raczej c (mylne odmazurzenie?); cerk. broszt’, serb. broć, słowień. brocz (wszystko z -tj-), ‘czerwień’.
