Słownik etymologiczny języka polskiego/blansz
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
blansz, blamanż, blankiet, z franc. blanche, blanc manger, ale i włosk. bianco mangiare (blomuzie zrobił z franc. Potocki), carta bianca (Blankett niem.), wszystko (i inne) od blanc, bianco, z niem. blank, blinken, ‘błyszczeć’.