Słownik etymologiczny języka polskiego/blacha

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

blacha, blaszka, blach, blacharz, blaszanka; z niem. Blech, co do bleich i Blick (od ‘jasności’) należy; od nas na Ruś; Czesi mają plech, a to było i u nas, w 15. i 16. w. pleszki są ‘blachy pancerzowe’. Ale blachmal i blachman, z niem Blachmal, ‘szumowiny na kruszczu, srebrze’, dalej u nas i ‘bielmo’, od innego niem. blach, ‘płaski’ (flach), i Mal, ‘plama’.