Słownik etymologiczny języka polskiego/bednia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
bednia, ‘kubeł’, ogólne tylko w bednarzu; pożyczka, jak i putnia (to nowa), z niem. dawnego budin, putin, dzisiaj Bütte, Büten (a te z łac. butina), ‘kufa, kubeł’; serb. badań, słowień. bedenj, czes. bedna, ‘skrzynia’, rus. bodńa, a bodnar przestawili w bondar, stąd słynna w pieśni ludowej bondariwna.
