Słownik etymologiczny języka polskiego/banialuki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
banialuki, ‘bajdy’, od królewny Banialuki, bohaterki pierwszej drukowanej a oryginalnej bajki polskiej Hier. Morsztyna; z niej się w czasach stanisławowskich natrząsano, bo postaci bajek i romansów schodzą na typy, por. seladon, lowelas. Jak Morsztyn wpadł na to imię (Banjaluka, w Bośni, czy od olejkarzy węgiersko-słowackich?), nie wiem.
