Słownik etymologiczny języka polskiego/błahy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Data wydania | 1927 |
Wydawnictwo | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
![]() |
błahy, ‘lichy’, błahość, błahostka, ogólne od 16. w.; rus. błagoj, ‘uparty’, błaż, ‘błazeństwo’; p. błazen.