Słownik etymologiczny języka polskiego/błękit

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

błękit, błękitny, z czesk. blankyt, a to (p. wyżej blansz) z łac. blanchetus, blanketus, o ‘jasnem płótnie’; u nas ę jak zawsze z an w 16 w.