Słownik etymologiczny języka polskiego/Noteć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Noteć, rzeka, Noteś w 16. i 17. w., dalej Notsi, wymawiane Noci (niem. Netze); to ć dostało się i do mianownika: Noteć, co wyrugował dawniejsze: Noci, nad Nocią itd., i niemożliwe Noteci, Notecią narzucił; nazwa i wsi, z której wypływa (jak Wisła); pień nieznany, por. nać (?). W Prusiech Nat-angia, ziemica, i kilka innych nazw z nat-.
