Słownik etymologiczny języka polskiego/żużel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
żużel, żużle, r. 1500 żużelica, różnie pisane, i zużelica, ‘opiłki żelaza’ (»strużki«), ‘odpadki węgla’; to samo słowo znaczy u innych Słowian ‘owady brzęczące’, i ‘szkodniki, czerwie we zbożu’, i ‘mole’, np. cerk. żużel, ‘chrząszcz’, czes. żoużala, żíżela, ‘robactwo’, serb. żiżak, słowień. żiżek, ‘robactwo w ziarnie, w życie’; rus. żużżat’, ‘brzęczeć’, zachowałoby znaczenie pierwotne. Tu należy i powszechna nazwa żuk (p.).
