Słownik etymologiczny języka polskiego/żużel
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
żużel, żużle, r. 1500 żużelica, różnie pisane, i zużelica, ‘opiłki żelaza’ (»strużki«), ‘odpadki węgla’; to samo słowo znaczy u innych Słowian ‘owady brzęczące’, i ‘szkodniki, czerwie we zbożu’, i ‘mole’, np. cerk. żużel, ‘chrząszcz’, czes. żoużala, żíżela, ‘robactwo’, serb. żiżak, słowień. żiżek, ‘robactwo w ziarnie, w życie’; rus. żużżat’, ‘brzęczeć’, zachowałoby znaczenie pierwotne. Tu należy i powszechna nazwa żuk (p.).