Słownik etymologiczny języka polskiego/żarna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
żarna, ‘młynek ręczny’, żarnowiec, ‘kamień w żarnach’; w biblji: »nie przyjmiesz miasto zakłada spodniego i zwirzchniego żarnowa« (»kamień z żarn«, Leopolita), »złomkiem żarnowowym«; r. 1500: »spodni żarnów«, »żarnowy kamień«. Prasłowo; cerk. żrny (żrnwi), żrnow, żrnka i żrka; słowień. żrniti, ‘mleć na żarnach’; serb. żrwań (przestawka; jest i w cerk. żrwna), a z tego żdrmnji; czes. żerna, żernow; lit. girnos, ‘żarna’, prus. girnoiwis; ind. grāwan-, ‘kamień do rozbijania »somy«’; goc. asiluqairnus, ‘młyn z osłem’, niem. dawne kuerna i curn.
