Słownik etymologiczny języka polskiego/łyżka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
łyżka, łyżeczka; u wszystkich innych Słowian tylko z półgłoską, cerk. łżica, rus. łożka, czes. przestawione (jak i w serb. i słowień.): żlice. Łyżek nie używano niegdyś przy jedzeniu; chleb wydrążony (skórka) służył do polewki; pierwotne znaczenie łyżki, jak np. i w niemieckiem (Span jest ‘Löffel’ i ‘Holzspan’), to ‘trzaska, pręcik’. Pierwotnego rzeczownika niema; p. łyżwa; bułg. liżina, ‘drzewo, belka’, czes. líha (p. ligawka) bliższe, jeśli ich i z y(?).
