Słownik biograficzny uczonych Żydów Polskich/Chanoch ben Abraham
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik biograficzny uczonych Żydów Polskich |
| Podtytuł | XVI, XVII i XVIII wieku |
| Data wyd. | 1905 |
| Druk | Piotr Laskauer i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Nieznane jest miejsce urodzenia tego płodnego na polu religijnem pisarza. Jedynie wiadomo, że żył w XVII wieku i że przez lat 12 był rabinem w Gnieźnie, a później w Poznaniu, gdzie rozpoczął prace swe literackie kilku rozprawami treści religijnej. Z powodu okropnych prześladowań, jakich Żydzi w roku 1655 po wojnie szwedzkiej w kraju doznawali, rabi Chanoch opuścił kraj rodzinny. Prześladowania i nędzę Żydów podczas wojen szwedzkich i powstania Chmielnickiego opisał w żywych barwach, jako dodatek do dzieła: „Nachlath Jakob — Spóścizna Jakóba“ Jakóba ben Naftaliego z Gniezna i w przedmowie do dzieła: „Reszith Bikkurim — Początek pierwocin“ — o której to pracy Chanocha ówcześni uczeni wyrażają się bardzo pochlebnie. Wydane ono zostało w Amsterdamie 1780 r., już po śmierci autora. Rabi Chanoch był wnukiem słynnego uczonego Szymona Günzberga z Poznania, o którym Comendoni i Czacki wspominają. Syn rabi Chanocha, Rabi Jehuda ben Chanoch, również był mężem wielkiej nauki, pisał głównie o astronomii i matematyce.
