Słownik „Dux-Liliput“ angielsko-polski/Znaczenie skróceń i znaków

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Goldman
Tytuł Słownik „Dux-Liliput“ angielsko-polski
Wydawca Księgarnia Lingwistyczna Stanisława Goldmana
Data wyd. 1923
Druk Spamer — Lipsk
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Znaczenie skróceń i znaków.


¯ = długie brzmienie samogłoski.
ö = „ö“ w słowie „können“.
pl. = liczba mnoga.
u͡a u͡e u͡i itd. wymawia się jedną emisją głosu.
ñ = „n“ o brzmieniu nosowem.
- = łącznik oznacza, że odnośne słowa należy czytać łącznie.
′ = akcent.


„th” wymawia się w następujący sposób: należy język umieścić między zębami, następnie przyłożyć lekko jego koniec do górnych zębów i przy tym układzie ust wymawiać „s“ (nie: e-s); dźwięk ten oznaczać będziemy: th; niekiedy „th“ wymawia się inaczej; mianowicie przy takim samym układzie ust, jaki określono wyżej, należy wymawiać „z“.

W zgłoskach „si“ wzgl. „zi“ litery „s“ wzgl. „c“ nie wymawiają się miękko jak „ś“ wzgl. „ź“, lecz jak „s“ wzgl. „z“.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Goldman.