Przyjaciel jednany miecz skowany

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Przyjaciel jednany miecz skowany
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[303]

119. Przyjaciel jednany miecz skowany.

Niektóry kmieć węża chował
I z stołu mu jadać dawał;
Więc się kmieć niegdy rozrzewnił
A siekiera węża ranił.
Wąż przed nim ledwie uciekał,        5
Aże do swej jamy wbieżał,
Mówiąc: „Czemuś mię uderzył?
„A bom cija barzo wierzył“!
Owa kmieć barzo podbieżał,
A już dalej szcześcia nie miał;        10
A to wszytko przeto wierzył,
Iż węża swego uderzył.
Przyszedł go do jamy prosić,
Chcąc zasię z nim przyjaźń złączyć;
Przyniósł mu mleka słodkiego,        15
Nadrobiwszy chleba. bialego.
Wąż mu z jamy odpowiedzial:
„Miły bracie! aby wiedział,
„Twej się ja przyjaźni wstydzę,
„Póki twą siekierę widzę;        20
„Anić dalej będę wierzył,
„Gdyś mię tak pierwy raz zdradził;
„Mogłoby się to przygodzić,
„Iżby mię mógł potym zabić.
„Kto jeden raz śmie się ważyć        25
„Zobopólną przyjaźń skazić,
„Uczynić to i drugi raz,
„Kiedy jedno będzie miał czas“.
Przyjaciela jednanego,
A miecza też skowanego —        30

Tego się zawżdy ostrzegaj,
Nadzieje w nich nie pokładaj!

[304] Romulus II, 11: Hervienx (II, 208) Panper et serpeus. D (15) De rustico et angui. St (122) De homine paupere et serpente. C (81) O chudém člowěku a o gesstěrce. — FE O chłopie z wężem. — Minasowicz (96) Człowiek ubogi i wąż.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.