Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/44

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Mátyás
Tytuł	Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji
Pochodzenie	Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4
Redaktor	Michał Arct
Wydawca	Michał Arct
Data wyd.	1895-1897
Druk	Józef Jeżyński
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[20] 44. Kozionka Tomek, lat 4, syn wdowy w Miechocinie.
 α) Miedziany, bo na gembie je taki zólty, jak miédź.
 β) Podkólek do wozu, bo má taki nos zakrzywiony, jak podkólek u wozu.
 γ) Kasper Koza, bo jak ráz pás gęsi na polu i usłysáł, jak przepiórka wołała: „pidpilit! pidpilit!“ — to ^uón wołáł: „Kasperek! Kasperek!“ Tak go dzieci podchyciły i nazwały: Kasperek albo: Kasper Koza.
 δ) Dłubipiórka, bo ^uón, jak pás w lecie gęsi, to ich [21]wychowáł na tłuste, potem w zimie matka te gęsi zarzynała, a ^uón je skubał.
 ε) Gęsiárz, bo gęsi pasie.
 ζ) Wołają na niego:
 — Kasper Koza,
 — pódź do woza!
 Albo:
 — Jak sie koza rozbrykała,
 — panu powróz zerwała.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.