Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/133
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
133. Smagała Jasiek, lat 12, syn nauczyciela ludowego w Tarnobrzegu. U. sz. T.
α) „Smagalontko — wielgie psiontko,“ — bo bardzo zły je, jak go trącnąć (= trącić), to juz tak zemby zaoszczy (= zaostrzy), taki zły, jak pieś.
β) Jamowicz, bo ráz pytáł sie go pán dyrektór, kto napisáł te powiastke o chorem kotku i kotku doktorze: „Pán kotek był chory i lezáł w łózecku“ itd., to uón powiedziáł, ze to napisáł Jamowicz, nie Jachowicz.
γ) Dzieci wołają na niego:
— „Já mám księgi rodzaju wszelkiego...“ — bo sie chwáli, ze má duzo ksiązek, ze má księgi rodzaju wszelkiego.
