Poezyje Ks. Karola Antoniewicza (1861)/Piosnka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Poezyje |
| Data wyd. | 1861 |
| Druk | Drukarnia „Czasu“ |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Gdy się wszystko wkoło śmieje,
Wszystko pęka, rośnie, żyje,
Potok mruczy, wietrzyk wieje,
A po skałach kwiat się wije;
Gdy się pieszczot zdrój rozleje,
Każde serce szczęściem poi,
Starzec z dzieckiem wraz się śmieje,
Wiosna każdą ranę goi.
Gdy się każdy kwiat rozwija,
Serce więcéj się nie kryje;
Szczęście błysło, smutek mija,
Świat miłością tchnie i żyje.
Kwiaty, co nadzieja rodzi,
Miłość w wieńce pełne splata,
Miłość gorzkie soki słodzi,
Łzy z uśmiechem wraz przeplata.
