Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Faun pijany

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Konopnicka
Tytuł	Poezye wydanie zupełne, krytyczne
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd.	1915
Druk	O. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Indeks stron

›››

[78]XXV. FAUN PIJANY^[1].

Rozpasał biodra i na pustej łagwi
Legł — wina syty.
Zmrużonem okiem, jak płomieniem żagwi,
Mierząc w błękity.

Pijany?... Gdzie tam! On tylko z dna czary
Dobył odwagi
Twarzą w twarz spojrzeć na Olimp, tak stary,
Tak pusty, nagi! —

Leży i patrzy. Na twarzy mu siada
Śmiech mądry, cichy...
A śmiech ten Olimp w atomy rozkłada,
W pył zmienia lichy.

Bluźni?... Niech Zeus zachowa wysoki!
On tylko ręki
Przepysznym ruchem wystawił w obłoki
Palec maleńki.

Maleńki palec Fauna!... Gdzie są bogi
Wieczyste, które
Przed palcem Fauna bladnęłyby z trwogi,
Kryły się w chmurę?...

[79]

Tak w Arystyda atrium^[2] legł wspaniały,
Nagością hardy,
I patrzył w Olimp, a lica mu grały
Uśmiechem wzgardy.
............

Strzeż się! Grzmi Zeus!... Już boki wulkanu
Piorunem porze....
Już odegrzmiały, u nóg leżąc panu,
Ziemia i morze.

Już z żył praświata krew ognia wytryska,
War bucha siny...
Chybło się morze i leci z łożyska
Na port Resiny...^[3]

Już śmierć poszczuła, co było żyjące,
Przemściwą ręką...
Już psy podziemne zawyły na słońce
Czarną paszczęką...

Już pędzą z hukiem Hadesu^[4] trzy rzeki
Na sień Arysta...
Już gród Herkula^[5] zalewa na wieki
Powódź ognista.
............

[80]

Lat dwa tysiące przegrzmiało po świecie
Pomsty tej echem,
A Faun, jak leżał, tak leży na grzbiecie,
Patrząc z uśmiechem.

I w bronz zaczerniał i twardszy od spiży
W tym śmierci boju,
W wiecznej się piękna zataił paiży,
W piękna spokoju.

I wyszedł z otchłań, gdy czas mu domierzy
Lat dwa tysiące,
A jak przed wieki, z uśmiechem znów leży
I patrzy w słońce.

A jak przed wieki, drzemiące wśród chwały
Draźni niebiany,
Wytknąwszy w błękit ten palec swój mały,
Faun pijany.

1. Muzeum w Neapolu (P. a.). Bronzowy posąg pijanego Fauna, leżącego na worze skórzanym, znaleziony w Herkulaneum i przeniesiony do Muzeum w Neapolu.
2. Arystyda atrium — salon z otworem w dachu, compluvium (spływ) i odpowiedniem zagłębieniem w posadzce, impluvium (wpływ), dokąd spływała woda z dachu i z wodociągu; nad impluvium stał Faun z worem, z którego zamiast wina wypływała woda. — Arystydes (niżej skrócony na Aryst) — domniemany właściciel domu.
3. Resina — mko, pobudowane w części na miejscu zasypanego Herkulaneum.
4. Hades — bóg podziemia, podziemie.
5. Herculaneum, zasypanie przez wybuch Wezuwiusza w r. 79 po Chr.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.