Lat dwa tysiące przegrzmiało po świecie
Pomsty tej echem,
A Faun, jak leżał, tak leży na grzbiecie,
Patrząc z uśmiechem.
I w bronz zaczerniał i twardszy od spiży
W tym śmierci boju,
W wiecznej się piękna zataił paiży,
W piękna spokoju.
I wyszedł z otchłań, gdy czas mu domierzy
Lat dwa tysiące,
A jak przed wieki, z uśmiechem znów leży
I patrzy w słońce.
A jak przed wieki, drzemiące wśród chwały
Draźni niebiany,
Wytknąwszy w błękit ten palec swój mały,
Faun pijany.
↑Muzeum w Neapolu (P. a.). Bronzowy posąg pijanego Fauna, leżącego na worze skórzanym, znaleziony w Herkulaneum i przeniesiony do Muzeum w Neapolu.
↑Arystyda atrium — salon z otworem w dachu, compluvium (spływ) i odpowiedniem zagłębieniem w posadzce, impluvium (wpływ), dokąd spływała woda z dachu i z wodociągu; nad impluvium stał Faun z worem, z którego zamiast wina wypływała woda. — Arystydes (niżej skrócony na Aryst) — domniemany właściciel domu.
↑Resina — mko, pobudowane w części na miejscu zasypanego Herkulaneum.