Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Zachód w Fiesole

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Poezye wydanie zupełne, krytyczne
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1915
Druk O. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Indeks stron
XXI. ZACHÓD W FIESOLE.


Płoną blaski mżące
Na piersiach gór,
Rubinowe słońce
Skry sypie z piór,
Na »Ave« dzwony biją...
»...Zdrowaś, Panno
Maryjo...«
W grających zorzach leci głos
W doliny ciche, pełne ros,
A w różach gaśnie słońce.

Złotą harfę łuny
Cyprysów chór
W czarne wiąże struny,
Podaje wtór
Skróś tęcze i odblaski...
»... Zdrowaś, pełna
Ty łaski!...« —
Na kampanili[1] gore krzyż,
Ogniste serce bije w spiż,
Palą się złote łuny...

Czerwień w fiolety
Przepada już...

Irysów bukiety
Lecą ze wzgórz...
Ugasa żar ognisty,
Sypią się
Ametysty...
Fiołków tchnie w powietrzu woń
I fiołkami wieńczą skroń
Gór mgliste fiolety.

W srebrne seledyny
Tka noc swój pas,
Zstępuje w doliny
Cyprysów las...
Zorze się w rosach myją —
»...Zdrowaś, Panno
Maryjo...«
Srebrnieje duch, srebrnieje świat,
Florenckiej lilji[2] pachnie kwiat,
W liljach toną doliny...







  1. Campanile (dzwonnica) przy katedrze we Fiesole z r. 1213.
  2. Florencka lilia — Florencya ma za herb lilię.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.