Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
|
Autor
|
Maria Konopnicka
|
Tytuł
|
Poezye wydanie zupełne, krytyczne
|
Wydawca
|
Nakład Gebethnera i Wolfa.
|
Data wyd.
|
1915
|
Druk
|
O. Gerbethner i Spółka
|
Miejsce wyd.
|
Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
|
Indeks stron
|
Poezye wydanie zupełne, krytyczne - Do wierzby w Prato
[61]XXII. DO WIERZBY W PRATO[1].
Wierzbo moja, płaczko moja,
Wspólne nasze łzy!
U jednego tęsknot zdroja
Stoim, ja i ty...
Na rozdrożu, na tułaczem,
Gdzie nas rzucił los,
Przeminionej wiosny płaczem
W jeden szum i głos...
Płaczem zorzy tej liljowej
I słowiczych dni
I tej nocy księżycowej,
Co o szczęściu śni...
Płaczem doli i kochania
Tych umarłych róż,
Co na pogrzeb im podzwania
Złota fala zbóż...
I dalekiej płaczem chaty,
Gdzie zawarty próg,
Gdzie wyrwane leżą kwiaty
U pielgrzyma nóg...
[62]
Idą ranki i wieczory,
Tęskność w sercu trwa;
Łkają twoje śpiewne kory,
Piosnka moja łka...
Co tu po mnie? Co po tobie?
Gdzie nasz bratni chór?
Zabłąkane my tu obie
W czarny, ludzki bór...
Zabłąkane my rówieśnie
W obcą, cudzą dal...
Jedne w sercu brzmią nam pieśnie,
Jeden w piersiach żal!...
Jedno po nas też zostanie,
Gdy się skończym już:
Fujarkowe, ciche granie
W echach pól i dusz!
|
- ↑ Prato — m. w Toskanii, o 13 klm. na północ od Florencyi.