Przejdź do zawartości

Poezye. Serya druga/Szumiące zdroje

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Marya Konopnicka
Tytuł Zdaleka
Podtytuł Szumiące zdroje
Pochodzenie Poezye. Serya druga
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1883
Druk Kraków. — W drukarni Wł. L. Anczyca i Spółki.
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Szumiące zdroje, przepaściste zdroje,
Co z głośną skargą niesiecie swe brzemię,
I nienawiści, i gorycze swoje
Z pianą wściekłości ciskacie o ziemię!
Szumiące zdroje! o jakże wam błogo
Rzucać się w kaskad namiętne wybuchy
I przelatywać po szczytach, jak duchy,
Które nie mają nad sobą nikogo!

Jakże wam błogo! — Lecz jest kraj daleki,
Gdzie cicho płyną potoki i rzeki,
I nurty swoje, jako łzy tajone,
Toczą milczące, smętne, zatrwożone.
Tęskno ich szumy, ich szepty tułacze
Słyszą tam ludzie przez sen, przez przeczucie:
I własne bóle zgadują w tej nucie
Stłumionej, która u brzegów gdzieś płacze.

Rettenbach.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.