Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
[61]
KOLĘDA 58.
O święte siano! mej duszy wiano,
Gdy cię kosztuję, smak w tobie czuję,
O święte siano.
Niebo się siekło, nie brzydkie piekło,
Pod Dzieciąteczko, moje sianeczko,
O święte siano.
Szczęśliwy brogu, z którego Bogu
To siano brano, co Mu posłano.
O święte siano.
Na sianie leży w lichej odzieży,
Ten, który grzeje promieńmi knieje.
O święte siano.
Dajęć sianeczko, me Dzieciąteczko;
Grzej Go wołeczku, mój kochaneczku;
O święte siano.
Mówi i osieł, coć będzie nosił
O Królu Nieba! Sianka Ci potrzeba.
O święte siano.
Nuż pastuszęta i wy bydlęta;
Pochwalcie Pana z takiego siana.
O święte siano.
|
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
