Ogrodnik (Tagore, 1923)/Nikt bracie

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Rabindranath Tagore
Tytuł Ogrodnik
Wydawca Wydawnictwo Bibljofilijne
Data wyd. 1923
Druk Drukarnia Mieszczańska
Miejsce wyd. Poznań
Tłumacz Jan Kasprowicz
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

NIKT, BRACIE, nie żyje na wieki i nic nie trwa długo. Pamiętaj o tem i ciesz się.
Życie nasze to nie jedyne brzemię dawne, a droga nasza to nie jedyna podróż długa.
Poeta jeden nie powinien jednej, starej śpiewać pieśni.
Kwiat więdnie i umiera, ale kto kwiat ten dzierży, nie powinien żałować go wiecznie.
Bracie, pamiętaj o tem i ciesz się.

∗             ∗

Pełnej potrzeba jest przerwy, aby w muzykę wpleść dokonanie.
Zycie chyli się ku zachodowi, ażeby w cienie zapaść złociste.
Miłość odwołać trzeba od jej zabawy, aby napiła się troski i uniosła się k’niebu łez.
Bracie, pamiętaj o tem i ciesz się.

∗             ∗

Spieszymy się zrywać kwiaty, albowiem porwać je mogą wiatry w swej drodze.
Podnieca to krew naszą i rozpala nam oczy, ażeby chwytać całunki, któreby uleciały, gdyśmy zwlekali.
Życie nasze pełne jest żądzy, śmiałe są nasze pragnienia, albowiem czas uderza w dzwon rozłąki.
Bracie, pamiętaj o tem i ciesz się.

∗             ∗

Nie mamy czasu, aby chwytać rzecz jakąś, wycisnąć ją i rzucić ją w proch.
Szybko uciekają drepcące godziny, kryją sny w swych podołkach.
Życie nasze jest krótkie; kilka tylko zostawia dni dla miłości.
Oddane trudom i pracy, trwałoby wieki.
Bracie, pamiętaj o tem i ciesz się.

∗             ∗

Piękno słodkie jest dla nas, albowiem skacze do taktu tej samej skocznej melodji, co i nasze życie.
Wiedza cenna jest dla nas, albowiem nigdy czasu mieć nie będziemy, aby ją dopełnić.
Wszystko załatwiono i postanowiono w wieczystych niebiosach.
Zaś ziemskie kwiaty złudy śmierć w nieustannej zachowuje świeżości.
Bracie, pamiętaj o tem i ciesz się.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Rabindranath Tagore i tłumacza: Jan Kasprowicz.