Odpowiedź opatrzności (Antoniewicz, 1828)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Antoniewicz
Tytuł Odpowiedź opatrzności
Pochodzenie Sonety, zeszyt pierwszy
Data wyd. 1828
Druk Józef Schnayder
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zeszyt
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
ODPOWIEDŹ OPATRZNOŚCI.

Ob ein Gott sey? ob er einst erfülle
Was die Sehnsucht weinend sich verspricht?
................
Hoffen soll der Mensch! er frage nicht:
Tiedge.


Stóy, nieodmienne są nieba wyroki,
Co Cię wtrącili, w przeznaczenia koło,
A ty, przed niemi, korne schylay czoło;
Twe słabe oko, nieprzeyrzy obłoki!

Choć wsciekła burza rwie twarde opoki.
A wir Cię zdradny, pochwyci głęboko:
Czuwa nad tobą opatrzności oko;
To i Ocean uśmierzy głęboki!

Ten, co swym słowem, stworzył świat cały,
Olbrzymią ręką, postawił te skały,
Ten, z fal obięcia, wydrzéć cię wydoła!

Choć głos rospaczy o pomoc nie woła!
Na niego tylko pokładay nadzieię,
On rosę niebieską, na Ciebie wyleię! —




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.