Przejdź do zawartości

O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Sulpicya

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


SULPICYA.

Tej jednej z matron rzymskich doszły niektóre pisma wieków naszych. Opisała między innemi wygnanie filozofów z Rzymu za Domicyana cesarza. Za wielką szkodę poczytać powinniśmy, iż nie mamy tych wierszy, które do męża pisała, o przywiązaniu, wstrzemięźliwości i wierności stanu małżeńskiego. Uczuł szacunek dzieła tego współczesny Marcyalis mówiąc : « Którakolwiek z niewiast mężowi się tylko podobać
« pragnie, niech czyta Sulpicyą : małżonkowie, którzy
« żonom tylko żądają być miłymi, niech czytają Sulpi-
« cyą. Skromniejszą i wdzięczną byłabyś Safo, gdybyś
« ją miała towarzyszką, lub mistrzynią. »

Omnes Sulpitiam legant puellæ,
Uni quæ cupiunt viro placere.
Omnes Sulpitiam legant mariti,
Uni qui cupiunt placere nuptæ.
Hac condiscipula, vel hac magistra
Esses doctior et pudica Sapho.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.