Przejdź do zawartości

O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Lukan

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


LUKAN.

Synowcem był Seneki, mistrza Neronowego, sprowadzony od stryja z Hiszpanji do Rzymu, przyzwoite stanowi swojemu wziąwszy wychowanie, tyle z niego zyskał, iż do wielkiej wziętości, dla niepospolitej nauki, przyszedł. Przez wzgląd który miał dla Seneki, w pierwiastkach panowania, Neron synowca w towarzystwie swojem umieścił; ale chciwy nawet w kunsztach i nauce mieć pierwszeństwo, powziął zazdrość przeciw Lukanowi, gdy się sława napisanej od niego Farsalji coraz bardziej wznosić poczęła. Czyli ten był pozór zemsty jego, czyli też za to, iż wszedł w spisek przeciw Neronowi, skazany na śmierć, gdy mu żyły przerżnięto, niewzruszonym umysłem, jak wieść niesie, stosowne do okoliczności, w której się znajdywał, rytmy swoje powtarzając, w trzydziestym roku wieku swego życia dokonał.
Dzieło jego najznaczniejsze, opis wojny domowej między Cezarem a Pompejuszem, od miejsca gdzie się ta wojna zakończyła, Farsalji dał mu nazwisko. Trzy tylko pierwsze xięgi dokonał i poprawił, reszta w niedostateczności została. Jak jest wieść, pisał tragedyą Medei, którą wielce szacowano, ale wiadomości późniejszych czasów nie doszła. Inne dzieła jego równie niedoszłe : xięgi zapust Saturnalia, o pożarze Troi, Sielanki, Bajki i listy rozmaite.
Pierwsza edycya Lukana w Polszcze wyszła na świat w Krakowie, przez Benedykta z Koźmina, z drukarni Macieja Scharfembergera roku 1533.
Dwa razy na polski język przełożona była Farsalia, przez Stanisława Chrościńskiego i przez Alana Bardzińskiego zakonu S. Dominika.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.