O kobiecie i o miłości/Altenberg Piotr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O kobiecie i o miłości |
| Podtytuł | wybór myśli najznakomitszych pisarzy i myślicieli |
| Redaktor | Kazimierz Bukowski |
| Wydawca | Instytut literacki „Lektor“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Mężczyzna ma jedyną miłość — świat
Kobieta ma jedyny świat — miłość!
Skromną w żądaniach swych jest dusza kobiety. Szuka w jednej istocie Napoleona, Diogenesa i Hölderlina. I tą jedyną prawdę serc i wolną jeszcze od kompromisów i kłamstwa zowią ci podli: marzeniami podlotków!
Hygieną serc, cierpiących z nadmiaru sił, jest pozbywanie się ich w ekstazie w szale!
Ale wątła dusza kobiety ma tylko marzenie! Ekstazą — nie jest marzenie! Szałem — nie jest marzenie! To tylko — marzenia o szałach! Więc nie dla niej hygiena, ona nie jest w stanie pozbyć się nadmiernych sił serca. Musi być chorą, musi upadać pod ich brzemieniem! Za to ci podli wołają: Histeryczki!
Oto ich zemsta za ekstazy, których nie są w stanie wywołać!
O, godne politowania boginie, którym u opuszczonych ołtarzy, składa swą podejrzaną ofiarę monsieur te mari! Tylko poeci umieją się modlić, schylić głowy i płakać.
