O instynkcie zwierząt
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O instynkcie zwierząt |
| Pochodzenie | Upominek z prac Stanisława Jachowicza |
| Wydawca | Jarosław Leitgeber |
| Data wyd. | 1902 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na commons |
| Indeks stron | |
Bóg nie dał zwierzętom rozumu, ale obdarzył je instynktem, który im zastępuje miejsce rozumu i zdumiewa nieraz rozumnego człowieka. Zwierzę, idąc za popędem instynktu, cudowne buduje rzeczy i czyni wszystko, co natura jego wymaga, choć się tego od nikogo nie uczyło. Młode kaczątko, ledwie się urodzi, puszcza się śmiało na wodę i pływa. Młody pająk wie doskonale, jak sztuczną uprząść siatkę i jak ją na muchy zastawić. Gąsienica buduje sobie grób kunsztowny bez poprzedniej nauki. Pszczoła swoje komórki z wosku pod miarą ulepia i napełnia je na zimę miodem, którego słodycz wszelkie przechodzi słodycze. Jaskółka bez obawy przy ludzkich mieszkaniach swoje wiesza gniazdo i czuje instynktem porę, kiedy zimne porzucić ma mieszkanie, a kiedy znowu powrócić do niego. Bóg wielki w dziełach Swoich, a człowiek z pokorą powinien schylić głowę na widok tylu cudów w naturze.
