[187]NOWOROCZNE POWINSZOWANIE
galicyjskiego
LUDOWEGO NAUCZYCIELA.
A , e, i, o, u, y-psylon!
Minął stary rok nam chwilą,
I sejmowych kazań chłosty,
Co skazały nas na posty,
I ten adwent reform nowych,
Co spi w pracach ankietowych,
I szalony ten karnawał,
Który tłustym bale dawał,
A był chudym w gardle ością, —
Wszystko to jest dziś przeszłością! —
— Czas jak strzała szybko leci,
Korzystajcież z niego dzieci!
B, c, d, f, g, h, k; —
Młodość krótko tylko trwa!
W młodych latach czas nauki;
Uczcież się kłaniania sztuki. —
[188]
Który z was chce wyjść na ludzi,
Niech zawczasu grzbiet swój trudzi,
Bo nie pracą nie wytrwaniem,
Przejdziesz świat dziś, lecz czołganiem! —
Dostrój pieśń twą do tych kluczy,
Byś twój brzuszek później tuczył!
— Czego się Jaś nie nauczył,
Tego się Jan nie nauczy!
L, ł, m, n, p, q, r!
Wtóruj pieśni onych sfer,
Które w Czasie, w Lemberqerce
Kształcą myśl twą i twe serce; —
Sypiąc w koło pochlebstw plewą,
Chwal na prawo, chwal na lewo!
Pilnie unikając krytyk,
W którychby widziano przytyk,
Buntownicze jakieś fochy,
Wilcze zęby, i pazury!
— Kto nie słucha swej macochy,
Ten psiej musi słuchać skóry.
S, t, w, x, z, ź, ż!
Przedewszystkiem ćwicz twój grzbiet,
By nie zawiódł cie w ukłonie
W przedpokoju, lub salonie,
I zręcznemi byś lansady,
Przeskakiwać mógł zasady. —
[189]
Gdy się wprawisz do tych ćwiczeń,
To już ci nie trzeba życzeń,
Bo sam trafisz mój kochanku
Do tytułu lub do banku.
— Czapką, łapką, papką, solą,
Ludzie dziś ludzi niewolą!
2. 1. 1881.
I sejmowych kazań chłosty
Co skazały nas na posty.
Aluzya do rozpraw sejmowych z r. 1880, w których poddawszy ostrej krytyce ludowe szkoły nasze, skreślono liczne pozycye szkolnego budżetu, a osiągnięte oszczędności obrócono na festivale krakowskie i lwowskie. Ludowi nauczyciele galicyjscy mogli więc witać cesarza znanem: Ave Caesar imperator! salutant te morituri!
