Przejdź do zawartości

Nad strumieniem (Junosza, 1877)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
>>> Dane tekstu >>>
Autor Klemens Junosza
Tytuł Nad strumieniem
Pochodzenie „Gazeta Kielecka“, 1877, nr 73
Redaktor Stanisław Sienicki
Wydawca Stanisław Sienicki
Data wyd. 1877
Druk Drukarnia SS-rów Kołakowskiego
Miejsce wyd. Kielce
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


Nad strumieniem.



Stało dziecko nad strumieniem,
Co wśród łąki płynął,
Kołysany wiatru tchnieniem
W gaju ciemnym ginął;
Kwiatki polne rwał zdradziecko
Kawał nieba ukrył na dnie,
Przeglądało się w nim dziecko
Czy mu w kwiatkach ładnie?

Była woda jak zwierciadło,
Jak kryształ przezroczy;
I widziało dziecię młode
Patrząc w tę spokojną wodę...
Główkę swą i oczy...
Kilka kropel deszczu spadło
Zamąciło wodę,
Wiatr swawolny zmarszczył fale
A strapione dziecię młode
Zawodziło żale.

Strumień życia cicho płynie
Kwiaty młode pieści,
Lecz ten cichy spokój minie
Gdy wiatr zaszeleści,
Gdy się burza rozszaleje,
Czyste fale zmąci,
Obraz szczęścia wnet rozwieje
O skały roztrąci.
............

Kl. Junosza.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Klemens Szaniawski.