Zatrzymywać,
dok. Zatrzymać; nie pozwalać iść, biec, lecieć, ciec dalej a. w dalszym ciągu, nie puszczać dalej, tamować chód, bieg, ciek; nie pozwalać rozwijać ś. dalej, przeszkadzać postępowi; nie pozwalać komu robić tego, co chce, nie pozwalać kończyć tego, co zaczął robić, mówić;
z. na sobie = wstrzymywać, powściągać sobą napór nieprzyjacielski, stawiając opór, nie pozwalać iść dalej; przytrzymywać, aresztować, więzić; wstrzymywać, nie wypuszczać, nie wydawać; zapewniać co sobie naprzód, zabezpieczać;
z. sobie coś cudzego = zostawiać sobie, nie oddawać, przywłaszczać;
z. co w pamięci = zachowywać, nie zapominać;
z. u siebie = nie wydawać z sekretu;
z. zasługi, pensję = nie płacić; przetrzymywać dłużej, niż trzeba; strzelba
z-ała nabój = po spaleniu na panewce nie zaraz wystrzeliła;
z. ś., być zatrzymywanym; stawać, przestawać iść, przerywać czynność, bieg; pozostawać jakiś czas na miejscu, nie iść dalej;
z. ś. nad czym, zwracać baczniejszą uwagę na co, zastanawiać ś. nad czym;
z. ś. po drodze = stawać po drodze, wstępować gdzie;
z. ś. w domu = nie wychodzić, nie wyjeżdżać, pozostawać.