Zacinać,
dok. Zaciąć; robić cięcie, ranić czymś ostrym:
z. żyłę s = puszczać krew; kąsać, kłuć dotkliwie;
z. konie = uderzać je biczem, szpicrutą;
z. co w co; robić coś z zapałem i zręcznie, czynić coś z namiętnością:
z. w karty = grać w nie namiętnie;
z. na co, zakrawać na co;
z. z litewska = mieć w mowie akcent litewski;
z. ś., kaleczyć ś. czymś ostrym, zawadzać ś. o co, zahaczać ś.; stawiać opór przy poruszaniu: drzwi, okno
z-ają ś. = nie dadzą ś. otworzyć;
z. ś. w mowie = jąkać ś., nie umieć dalej nic powiedzieć; upierać ś., uwzinać ś., nie ustępować; o koniu: nie chcieć ś. ruszyć z miejsca;
z. ś. w gniewie, w złości, w nienawiści, w zapalczywości = trwać w nich uparcie.