Zabierać,
dok. Zabrać; brać coś z sobą dla przeniesienia w inne miejsce, porywać, przywłaszczać sobie, chwytać z sobą, grabić, zagrabiać, odejmować, odbierać komuś gwałtem, pozbawiać kogo czego przemocą; brać kogo, co na jakiś cel, do jakiego zajęcia, do jakiejś roboty; brać z sobą swoje i uciekać, unosić;
z. sobie a. komu czas = zajmować, zabijać, marnotrawić;
z. miejsce = zajmować je, zasiadać na nim, rozsiadać ś.;
z. głos = zaczynać mówić, przemawiać, rozpoczynać mowę;
z. z kimś przyjaźń, znajomość = wchodzić w przyjaźń, znajomość, zaprzyjaźniać ś., zaznajamiać ś.;
z. nogi za pas = uciekać, zmykać; o rzekach:
z. w siebie, pochłaniać, wchłaniać, brać do swego koryta; o wodach: pokrywać sobą, zalewać, np. podczas przyboru;
z. ś., brać ś., do czego przygotowywać ś., szykować ś., gotować ś.; wybierać ś., wyprawiać ś., wynosić ś. ze swemi manatkami;
z. ś. w drogę z kim, z czym = iść z kim, jechać z kim razem;
z. ś. do stanu małżeńskiego, żenić ś., wychodzić za mąż = formuła zapowiedzi;
z-a ś. na co, zanosi ś. na co, ma ś. ku czemu, przygotowuje ś. coś, zdaje ś., że będzie coś.
Strona w Wikisłowniku
