Wytaczać,
dok. Wytoczyć; tocząc, wyciągać, wydostawać na zewnątrz; wytykać, wysuwać; wyprowadzać tłumnie, wywodzić gromadnie; sprawiać, że płyn jakiś wycieka, wypływa, wylewać, wypuszczać jakieś ciało płynne:
w. łzy komu = wyciskać;
w. krew komu = ranić, zabijać;
w. z krwią żywot = umierać; wykładać, wyjaśniać, wyprowadzać co w mowie a. na piśmie:
w. rzecz, rozmowę, czyn = rozpoczynać;
w. proces komu = zanosić na kogo skargę do sądu, zapozywać do sądu; wyrabiać na warsztacie tokarskim; ostrzyć na osełce a. innym toczydle, toczyć, odtaczać, wecować;
w. dziurę; o robactwie: wygryzać, wyjadać;
w. ś., być wytaczanym; rozpoczynać ś., być wszczętym: proces, rozmowa, dyskurs ś. wytacza; wyruszać tłumnie w drogę.
Strona w Wikisłowniku
