Wypadać,
dok. Wypaść; padać ze środka czego na zewnątrz, z wnętrza czego w kierunku ciążenia powszechnego, spadać na ziemię; wydostawać ś., wydobywać ś., wybiegać, wyskakiwać, wylatać szybko ze środka czego; wymykać ś., wyślizgać ś.; odłączać ś., wyzwalać ś. od zależności, od kogo, czego, wyswobadzać ś.;
w. na kogo, aa co, napadać, czynić napad, najście; być wydawanym, ogłaszanym, jako wynik narad, wynikać, zapadać:
w-dł wyrok, uchwała, postanowienie; przytrafiać ś., zdarzać ś., przygadzać ś.; przypadać na kogo, na co, jako prawo, przywilej a. powinność, obowiązek: na mnie kolej
w-a, przy podziale na każdego
w-a po tysiąc złotych; los
w-adł na niego; wynosić, kosztować, być wartym pewną sumę pieniędzy; wychodzić na co: to na jedno
w-a; zdychać jedno po drugim kolejno; bydło
w-dło;
w-a = przystoi, uchodzi, godzi ś., jest właściwe, przyzwoite, przystoi; piorun
w-dł z chmury = wytrzasnął; włosy
w-ają = pełzną, wychodzą;
w-dł członek ze stawu = wyłamał ś., wywichnął ś., wyskoczył, wyszedł;
w. z łaski czyjej = tracić ją;
w. z taktu = tracić takt, mylić takt;
w. ze szczęścia = stawać ś. nieszczęśliwym;
w. z głowy, z pamięci = ulegać zapomnieniu; słówko
w-dło z ust = wymknęło ś., wypsnęło ś.; jednym uchem wpada, a drugim
w-a = ulega zapomnieniu, nie pozostaje w pamięci; co z tego
w-dnie? = co wyniknie?
Strona w Wikisłowniku
