Wycierać, dok. Wytrzeć; trąc wydobywać, wydostawać co skąd, wykurzać co; czyścić, okurzać, omywać przez nacieranie a. ocieranie, przez szorowanie; ocierać: w. nos = uwalniać go od śluzu; w. kominy; trąc wygładzać, polerować; psuć ś., niszczyć przez używanie: w. ubranie; w. komu kapitułę = dobrze go zestrofować, złajać porządnie; w. ś., być wycieranym; niszczyć ś., wątlejszym ś. stawać przez używanie, przez noszenie (o ubraniu); o rybach: wypuszczać z siebie ikrę, wyikrzać ś.; o niebie: wyjaśniać ś., uwalniać ś. od chmur, wypogadzać ś.; nabywać poloru, ogłady towarzyskiej przez obcowanie z ludźmi; tułać ś. między ludźmi, być w pogardzie, być popychadłem; wyrównywać ś., wygładzać się.