Worek, niewielki wór do przechowywania i przenoszenia materjałów sypkich a. stałych; to, co wsypano do worka, zawartość worka, ilość ciała sypkiego, mieszcząca ś. w worku; sakiewka, kaleta, kieska, trzos, mieszek do przechowywania monety metalicznej; organy ciała, mający większe lub mniejsze podobieństwo do worka:
w. sercowy,
w. nasienny u samców,
w. u samic zwierząt workowatych,
w. moczowy = pęcherz; dawna moneta u Turków, kiesa; sypać, jak w dziurawy
w. = nie można nastarczyć; dziurawy
w. = rozrzutnik, ciągle potrzebujący pieniędzy, nie umiejący ich utrzymać; kto nie dopatrzył wzrokiem, ten dołoży
w-iem = za niedopatrzenie trzeba płacić; trzeba
w-iem potrząsnąć = zrobić wydatek, opłacić ś.; kupować kota w
w-ku = kupować rzecz nieznaną, nie zbadaną należycie; wyszło, wylazło szydło z
w-ka = ujawniła się rzecz skrywana; panowie szlachta,
w. i płachta = mówi ś. o chudopachołkach, pyszniących się swym pochodzeniem.