M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Worek

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Worek, niewielki wór do przechowywania i przenoszenia materjałów sypkich a. stałych; to, co wsypano do worka, zawartość worka, ilość ciała sypkiego, mieszcząca ś. w worku; sakiewka, kaleta, kieska, trzos, mieszek do przechowywania monety metalicznej; organy ciała, mający większe lub mniejsze podobieństwo do worka: w. sercowy, w. nasienny u samców, w. u samic zwierząt workowatych, w. moczowy = pęcherz; dawna moneta u Turków, kiesa; sypać, jak w dziurawy w. = nie można nastarczyć; dziurawy w. = rozrzutnik, ciągle potrzebujący pieniędzy, nie umiejący ich utrzymać; kto nie dopatrzył wzrokiem, ten dołoży w-iem = za niedopatrzenie trzeba płacić; trzeba w-iem potrząsnąć = zrobić wydatek, opłacić ś.; kupować kota w w-ku = kupować rzecz nieznaną, nie zbadaną należycie; wyszło, wylazło szydło z w-ka = ujawniła się rzecz skrywana; panowie szlachta, w. i płachta = mówi ś. o chudopachołkach, pyszniących się swym pochodzeniem.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.