M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wierzch

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wierzch, strona przedmiotu, zwrócona ku górze, przeciwna spodowi, wierzchołek, szczyt; strona zewnętrzna, powierzchnia, powierzchowność, zewnętrzność; o miarach: to, co wystaje ponad brzegi, czub, naddatek; najwyższa władza, władca najwyższy; być na w-u = zwyciężać, pokonywać kogo; moje na w-u = zwyciężyłem, okazało ś., że mam słuszność; w. brać nad kim = brać nad nim górę, zwyciężać go; wychodzić na w. = ujawniać ś.; wychodzi, jak oliwa, na w. = staje ś. jawnym; sądzić z w-u = z powierzchowności; znać co po w-u = powierzchownie, niedokładnie; jechać w-em = konno; koń pod w. a. do w-u = przyuczony do konnej jazdy; pędzą jakieś w-y = jeźdźcy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.