M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wiecha

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 Wiecha, pęczek związanych gałęzi, wywieszony, jako znak, np. nad szynkownią: iść pod w-ę = do szynku; kij, żerdź z pęczkiem słomy, ustawiony na jakim miejscu na znak, że tędy iść albo jechać nie można; wywiesili w-ę na rozum = udają mądrych; dobremu piwu nie potrzeba w-y = dobry towar nie potrzebuje zachwalania; broda, jak w. = szeroka, rozstrzępiona; wąsy, jak w-y = nastrzępione; zasłona z gałęzi, za którą ptasznik łowił ptaki, gaik; w bot.: kwiatostan graniasty o kwiatkach na długich szypułkach (fig.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=M._Arcta_Słownik_ilustrowany_języka_polskiego/Wiecha&oldid=1382640”