M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Warkocz

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 Warkocz, długie włosy na głowie splecione (fig.), kosa; garść podłużnych włókien; przen., ród kobiecy, biała płeć: po w-u = po matce, po linji żeńskiej, po kądzieli; w. komety = smuga świetlana, ciągnąca ś. za kometą, ogon, miotła (fig.); gałąź brzozy płaczącej; w. Bereniki, włosy Bereniki = jeden z gwiazdozbiorów półkuli północnej; ta część sochy, cienko zacięta, która wchodzi w grądziel; koniec tylnej śruby u strzelby; część górna żagla, związana a. ściągnięta; skrętka z kilku wici u orylów.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=M._Arcta_Słownik_ilustrowany_języka_polskiego/Warkocz&oldid=1367379”