Utrzymywać,
dok. Utrzymać; trzymając nie puszczać, nie upuszczać, dzierżeć; dźwigać na sobie, podpierać, trzymać na sobie; zachowywać, trzymać, nie dozwalać, aby coś znikło, zmieniło ś., osłabło:
u. ogień święty;
u. co w dobrym stanie;
u. pokój, zgodę, stosunki przyjazne i t. p.; broniąc, wspierając kogo a. co, przykładać ś. do zachowania kogo a. czego przy czym; trzymać na swoim koszcie, pokrywać z własnych funduszów koszty utrzymania czyjegoś:
u. kobietę = być z nią w nieprawym stosunku; bronić, popierać:
u. czyją stronę = być czyimś stronnikiem; twierdzić; być jakiegoś zdania; prowadzić:
u. czyjeś interesy;
u. ś., pozostawać w pewnej pozycji, nie zmieniając jej, stać na tym samym miejscu o swojej mocy, nie przewracać ś., nie upadać; zachowywać coś dla siebie, zostawać przy czym, nie oddawać:
u. ś., przy ojcowiźnie; mieć dostateczne środki na utrzymanie, na zaspokojenie swoich potrzeb, żywić ś., żyć z czego; pozostawać gdzie, nie dawać ś. skąd wypędzić; trwać w tymże stanie, nie zmieniać ś., nie psuć ś.