M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Siec

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Siec, Siekać, uderzając czymś ostrym, rąbać, płatać; dzielić na części, rąbać na miazgę; łupać, ciosać, łamać coś twardego, np. kamienie; kosić, żąć; ćwiczyć, smagać, chłostać, bić; wiatr siecze = tnie, jest ostry; przen., krajać, próć, rozcinać: s. powietrze skrzydłami, fale wodne wiosłami; przen., gryźć, kłóć, kąsać, dokuczać; s. ś., być sieczonym; siec siebie nawzajem; o włosach: leźć, wyłazić, wypadać.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.