M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Siadać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Siadać, dok. Siąść: dotykać pośladkami powierzchni czego zgiętą w miednicy częścią ciała, w tej pozycji zajmować, zabierać jakie miejsce, usiadać; wsiadać, zajmować miejsce na powierzchni albo w środku czego: s. na koń, s. do karety; s. komu na karku = ujarzmiać go, opanowywać go, objadać go, być mu uciążliwym, niepożądanym; takie, że proszę s.! = wyborne!, doskonałe!, delicje!; s.! s.! = wołanie na kury, żeby szły na spoczynek; s-aj! = przestań mówić, bo nic mądrego nie powiesz!, daj spokój!, zaprzestań!, zamilcz!


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.