M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Słyszeć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Słyszeć, mieć słuch, nie być głuchym; odbierać wrażenia dźwiękowe, pojmować co za pomocą słuchu: s., jak przez sen = niewyraźnie; s., jak trawa rośnie = być przenikliwym, domyślnym, wiedzieć o wszystkim; s-ał, że dzwonią, ale nie wie w którym kościele = ma niedokładne informacje, płytkie wiadomości o czym; s-ę! = rozumiem!, jestem posłuszny!, dobrze!; s-ysz!, s-ałeś! = rozumiesz?, rozkazuję ci!; dać ś. s. = powiedzieć co, wypowiedzieć swe zdanie, wyjawić swe zapatrywanie, zabrzmieć, rozlec ś., rozgłosić ś., rozejść ś., jako wieść; dowiedzieć ś. o czym z opowiadania od innych ludzi, z czyich ust: wyjeżdżasz, s-ę, zagranicę = podobno; co ja s-ę? = czy to prawda?, czy to być może?


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.