M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Słuch

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[719]

 Słuch, zmysł, pozwalający odbierać wrażenia dźwiękowe, zmysł słuchowy, słyszenie; słuchanie, uwaga; zdolności muzyczne: mieć s., nie mieć s-u; w lm., s-y, to, co ś. słyszeć daje, to, co słyszymy, dźwięk, głos; pogłoska, wieść, fama, posłuch; uszy zajęcze; w s. = głośno, na głos; grać do s-u = nie do tańca; wiem, znam to ze s-u = ze słyszenia; cały w s. ś. zamienił = zaczął słuchać z natężoną uwagą; w fortyf., s. ziemny = otwór w ziemi, przez który można słyszeć zdaleka.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.