M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Rozwiązywać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne R – wykaz haseł
R – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Rozwiązywać, dok. Rozwiązać; coś związanego odwiązywać, rozpakowywać, rozsupływać węzeł; rozluźniać, uwalniać, rozpuszczać kogo, co, dawać folgę, popuszczać cugli komu, czemu; rozstrzygać zagadnienie, dawać trafną odpowiedź na zawarte w nim pytanie, odgadywać: r. zadanie matematyczne, zagadkę, rebus, szaradę i t. p.; r. komu ręce = zwalniać go z zobowiązania, przywracać mu swobodę postępowania; r. matkę z płodu = okazywać jej pomoc przy porodzie, odbierać dziecko; r. z grzechów = rozgrzeszać; r. zebranie, zgromadzenie = zamykać obrady, nie pozwalać obiadować; r. związek, towarzystwo = zamykać; r. ś., odwiązywać ś., rozplatać ś., rozwikływać ś.; rozstrzygać ś., odgadywać ś.; rozprzęgać ś.; o zebraniu, o związku, o towarzystwie, o posiedzeniu: przestawać radzić, przestawać ś. zbierać, przestawać istnieć; o kobiecie, o samicy: płód wydawać, rodzić; język mu ś. r-ał = przemówił, zaczął mówić; co ś. z tego na przyszłość rozwiąże = co z tego wyniknie; r. ś. z ciałem = umierać.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.