M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przypuszczać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przypuszczać, dok. Przypuścić; pozwalać zbliżyć ś., przystąpić, dopuszczać; przen., pozwolić komu brać udział w czym, udzielać komu czego, pozwalać przystąpić do czego: p. do podziału, do tajemnicy, do spisku, do prawa, do rady; przydawać czego ponad miarę, dawać dokładkę, dolewkę, dosypkę; więcej czego puszczać; przen., godzić ś. na pewien czas, że prawdą jest to, co do czego jest tylko domniemanie, prawdopodobieństwo, hypotezę robić, suponować: p-am, że..., przypuśćmy, że... = dajmy na to; przen., pozwalać komu spoufalić ś. ze sobą; p. co do serca, do głowy = poddawać ś. czemu, brać co do serca, do głowy, przejmować ś. czym; p. ogiera do klacze, byka do krowy i t. d. = pozwolić im zaspokoić popęd płciowy; p. do siebie mężczyznę = oddać mu ś. (o kobiecie); p. cielę, jagnię, źrebię i t. d. = podsadzać matce do ssania; p. atak, szturm = napadać, nacierać, uderzać; p. konia, koniem, na koniu = puszczać ś. wcwał na koniu, wypuszczać konia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.